عبدالباری عطوان، سردبیر این روزنامه در تحلیل خود نوشت: اینکه رژیم صهیونیستی ظرف کمتر از ۱۰ روز چهار مرتبه به شورای امنیت می رود و بابت حمله به کشتی‌های خود در دریای عمان که مدعی است کار ایران بوده و حملات موشکی حزب‌الله و گروه‌های مقاومت در لبنان شکایت می‌کند، به تنهایی گواهی بر تغییر معادلات قدرت در خاورمیانه و شتاب موجود در کاهش اعتبار سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی است.
هرکس سخنرانی سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان را به مناسبت پانزدهمین سالگرد پیروزی جنگ ۲۰۰۶ دنبال کند، متوجه می‌شود که شلیک ده‌ها موشک توسط حزب الله در روز جمعه به مرزهای شمالی فلسطین اشغالی پیامی بسیار مهم است مبنی بر اینکه مقاومت اسلامی بین اشتغال خود به بحران داخلی لبنان و تهدید رژیم صهیونیستی تمایز قائل است و بدون هیچ تردیدی بلافاصله به هرگونه حمله یا تجاوزی پاسخ می‌دهد و حریم هوایی لبنان دیگر به روی هواپیماهای اسرائیلی باز نیست تا هر طور که این رژیم می‌خواهد تغییر کند.
رهبری رژیم صهیونیستی اعم از سیاسی و نظامی وقتی که تصور کردند سرگرمی حزب‌الله به بحران داخلی لبنان مانع پاسخگویی این حزب به حملات رژیم می‌شود، شاید برای دهمین بار یا بیشتر در محاسبات خود اشتباه کردند؛ همانطور که به اشتباه گمان کردند چهار موشکی که روز چهارشنبه از جنوب لبنان به سمت شهرک کریات شمونه شلیک شد کار گروه‌های فلسطینی بود. این اشتباه تا جایی پیش رفت که سید حسن نصرالله و حزب الله پاسخ دادند و حماقت سرویس اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی و تحلیلگران آن فاش شد.
اما عبارت قابل توجهی در سخنرانی دیروز سید نصرالله این جمله بود که گفت پاسخ بعدی احتمالا در عمق فلسطین اشغالی و بلندی های جولان اشغالی “مناسب و متناسب” خواهد بود و همه گزینه‌ها روی میز است.
واژه “مناسب” به معنای موازی با تجاوز رژیم صهیونیستی از نظر اندازه و قدرت است و واژه “متناسب”  هم شاید به معنای “چشم در برابر چشم، دندان در برابر دندان، خانه در برابر خانه و یک شهید در برابر حداقل ۱۰ کشته “باشد البته اگر که بیشتر از این تعداد نباشد.
بازدارندگی رژیم صهیونیستی در برابر موشک‌های حزب الله با سردرگمی و تردید انجام شد زیرا رهبری نظامی رژیم صهیونیستی به خوبی می‌داند که موشک‌های مورد استفاده حزب الله از “نسخه قدیمی” بوده و پیشرفته و دقیق نبوده است و هدف رساندن پیام فوق الذکر است‌.
همچنین هواپیماهای رژیم صهیونیستی قبلا با حملات هوایی و بمباران به پرتاب بالن‌های آتش زا از نوار غزه پاسخ می‌دادند و ساختمان‌ها را تخریب و غیر نظامیان و نیروهایی از مقاومت را می‌کشتند اما امروز همه موشک‌های این رژیم شن‌زارها یا مناطق خالی از سکنه را در غزه هدف می‌گیرند و حتی به بز یا میشی هم اصابت نمی‌کنند؛ درست مشابه اتفاقی که روز جمعه از ترس پاسخ موشکی فوری “مناسب و متناسب” در جنوب لبنان افتاد.
آنچه اسرائیلی‌ها را اعم از رهبری و شهرک نشینان وحشت زده می‌کند گسترش جبهه‌های باز علیه رژیم صهیونیستی، تبدیل مرزهای شمالی لبنان به وضعیت مشابه در مرزهای نوار غزه و شجاعت حزب الله و جرات این حزب در پاسخ سریع و تردید آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها در اجرای تهدیدات خود برای انتقام از حملات پهپادی به نفتکش “مرسر استریت” رژیم صهیونیستی در دریای عرب و کشته شدن ناخدا و یکی از اعضای آن است.
تاثیر معنوی عظیم این موشک‌ها و پهپادهایی که محور مقاومت چه علیه اهداف صهیونیستی در اطراف فلسطین اشغالی یا علیه کشتی ها در دریاهای آزاد استفاده کرد خیلی بیشتر و مهمتر از خسارت‌های مادی یا جانی است زیرا اعتماد به رژیم صهیونیستی، ارتش و نهادهای امنیتی و نظامی آن را از بین می برد و ناکامی رهبری سیاسی حاکم را به نمایش می گذارد. اگر روحیه اسرائیلی‌ها در آخرین جنگ علیه غزه به پایین‌ترین سطح خود رسید، پس از حملات موشکی اخیر حزب الله نیز کمتر و کمتر شد و این یک تحول مهم است که نباید نادیده گرفته شود.
نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل به وزیر دفاع آمریکا متوسل شد و التماس کرد که برای توقف موشک‌های حزب الله مداخله کند، درست کاری که سلفش بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر سابق این رژیم کرد و از جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا و از رهبران مصر برای آتش بس در غزه کمک و مداخله خواست. آیا این همان رژیم صهیونیستی است که ظرف شش روز نتیجه جنگ را مشخص می کرد، به مرزها حمله می‌کرد و رآکتورهای هسته‌ای را نابود و سرزمین‌های عرب را اشغال می‌کرد؟!
نفتالی بنت، آویو کوخاوی، رئیس ستاد کل ارتش و بنی گانتس، وزیر جنگ اسرائیل و معلمشان نتانیاهو به خوبی می‌دانند که صدها هزار موشک نقطه زن در انتظار پاسخ به هر گونه حماقتی است که آنها مرتکب می‌شوند.
منبع: ایسنا