اخوان این کتاب را به علاوه کتاب «دوست غارنشین من» و «سبیل سرگردان» سه‌گانه خود برای نوجوانان معرفی کرد و گفت: در این سه کتاب که من تَوسعاً مفهوم سه‌گانه یا تریلوژی را روی آن گذاشته‌ام، نقطه ثقل اصلی فرم و ساختار داستانی است که از شاخصه‌اش شکل متفاوت روایت است و طنز سیاه، جعل متون کهن ادبیات فارسی، مضامین نسبتاً مشترک، نوعی نگاه گروتسک به مسائل اجتماعی در ارتباط با نوجوانان و همین‌طور عدم قطعیت عناصر داستانی، نسبیت‌گرایی و نسبی‌دیدن هر چیزی و فضاسازی‌های گروتسک و شخصیت‌پردازی‌های خاص که خیلی نمی‌تواند قراردادی باشد.
این عضو انجمن نویسندگان کودک و نوجوان با اشاره به این‌که کتاب «دوست غارنشین من» به انگیزه پروژه رمان نوجوان نوشته و چاپ شد، افزود: این کتاب مقدمه‌ای شد برای این‌که من فرم خاص روایت را در دو داستان بلند دیگر «سبیل سرگردان» و «کلاس مخفی» هم دنبال کنم؛ چرا که به نظرم آن‌چه در رمان نوجوان کمتر جایگاهی دارد توجه به فرم و ساختار است که شخصاً آن را از عوامل مهم وضعیت پیش‌آمده به لحاظ شمارگان کتاب و مخاطب و به طور کلی اقتصاد کتاب می‌دانم.
خالق «قصه‌های زی‌زی‌گولو» با تأکید بر این موضوع که دیالوگ می‌تواند نقش مهمی در فضاسازی و شخصیت‌پردازی‌های خاص رمان نوجوان داشته باشد، بیان کرد: معطوف‌کردن خواننده به نکاتی در داستان که سؤال و تأمل و کنجکاوی‌برانگیز است، رسالت و شاخص مهم ادبیات داستانی نوجوان است. چون در دوران مدرن، ادبیات داستانی جدا از فلسفه و تاریخ و روانشناسی نیست و من سعی کردم با توجه به این مهم در این سه‌گانه به نوعی قدم کوچکی بردارم و فضای تازه‌ای باز کنم.
نویسنده «شبحی با کلاه سیلندر» ضمن اشاره به بهره‌گیری از مفاهیم ابزورد و انتزاعی و پایان باز به عنوان شاخصه مشترک دیگر سه‌گانه اخیر خود اضافه کرد: داستان باید فضایی را فراهم کند که به ویژه مخاطب نوجوان بتواند در فضای داستانی آن غوص و غوطه‌ای داشته باشد. وقتی از ادبیات نوجوان صحبت می‌کنیم بعد از «شازده کوچولو» دیگر تکرار قالب‌های قدیمی چندان خوشایند نیست و نتیجه این می‌شود که مخاطب امروز ما را با این فضای وسیع مجازی که در اختیارش قرار گرفته از ادبیات دور می‌کند؛ در حالی که ادبیات باید با استفاده از تمام این تجربیات چه در رمان چه در داستان کوتاه چه در شعر دوباره خلق شود تا بتواند مخاطب خودش را نگه دارد و موضوع اصلی مکاشفه باقی بماند.
منبع: ایسنا